ေက်းဇူးေမတၱာ မဂၤလာ (ေလာကသစ္ပင္ လူသစ္ပင္)
ကမၻာေပၚမွာ သစ္ပင္မ်ားစြာရွိပါ၏။ အခ်ဳိ႕သစ္ပင္ကား အရြက္လွ၏။ အခ်ဳိ႕ အပင္ကား အသီးခ်ဳိ၏။ အခ်ဳိ႕အပင္ကား ေဆးဘက္ဝင္၏။ အခ်ဳိ႕အပင္ကား အဆိပ္ပင္ျဖစ္၏။
ထိုနည္းတူစြာ လူမ်ားမွာလည္း အခ်ဳိ႕လူကား မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးသားႏွင့္ အမ်ားအတြက္ အက်ဳိးမ်ား၏။
အခ်ဳိ႕လူကား သူ႔မိသားစုအတြက္သာ အက်ဳိးမ်ား၏။ အသီးမခ်ဳိေပမဲ႔ စား၍ ရေသာအပင္ပါေပ။
အခ်ဳိ႕လူကား နံမည္ႏွင့္ ဟန္ပန္ရုပ္ရည္မွ်သာ ရွိေခ်၏။ အရြက္လွေသာအပင္ပါေလ။
အခ်ဳိ႕လူကားမိမိသူတစ္ပါး ဒုကၡမ်ားေအာင္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးတတ္၏။ အဆိပ္ပင္ပါေပ။
မိမိသည္ကား ဘုရားေဟာတရားေတာ္မ်ားကို နက္နက္နဲနဲ သေဘာေပါက္ သိျမင္ၿပီးသည့္ေနာက္ မိမိကိုယ္ကို ခ်ဳိေသာ အသီးမ်ားစြာ သီးေနေသာ အပင္ဟု ထင္မိပါ၏။
ကို္ယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ဟု ေစာေစာစီးစီး မထင္လိုက္ပါေလႏွင့္။ သင္ႏွင့္တကြ သင့္မိသားစုတေတြ လူေတာ္ လူေကာင္းမ်ားျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ ၊ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ ၊ ေလာကအေပၚေက်းဇူးသိတတ္
ေက်းဇူးဆပ္ႏိုင္ေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ခ်ဳိေသာအပင္ အသံုးက်ေသာ အပင္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကဖို႔ ကူညီ ပံ႔ပိုးလမ္းညႊန္ေပးခ်င္သျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ခ်ဳိေသာအသီးမ်ားစြာ သီးေနေသာအပင္ဟု တင္စား ၍ ေျပာၾကားလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါ၏။
ဒါကလည္း အလြတ္ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဘုရားသားေတာ္ရဟန္းတစ္ပါး
ျဖစ္သည့္ အတိုင္း ဘုရားလမ္းစဥ္ႏွင့္အညီ ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္ပါ၏။
တစ္ေန႔ ဥရုေဝလကႆပေတာမွ မိဂဒါဝုန္သို႔အၾကြ လမ္းခုလတ္မွာ ဘုရားရွင္ ႏွင့္ ဥပကေတြ႔ၾကေလ၏။
ဥပက ။ ။ ငါ့ရွင္ အသင္ကား ဥပဓိရုပ္ရည္ေတာ္ေတာ္ လွေပ၏။
သင့္နံမည္ကား ဘယ္လိုေခၚပါသလဲ။
ဘုရားရွင္ ။ ။ ငါကားအလံုးစံုကိုယ္စိတ္ႏွပါးကို
ငါ႔အမည္ကား ဇိန (ေအာင္ျမင္သူ)။
ဥပက ။ ။ သင္ေျပာတဲ့အတိုင္း သင့္ရုပ္ရည္နဲ႔ ကိုက္ညီပါေပတယ္။
ဇိန (ေအာင္ျမင္သူ) ဟုတ္မွာပါ ဟုတ္မွာပါ။
ထိုသို႔ေျပာလွ်က္ ေခါင္းညိတ္ ေခါင္းညိတ္ျဖင့္ ေထာက္ခံခ်က္ေပးၿပီး ဥပက ထြက္ခြါသြားေလ၏။
ဘုရားရွင္က သူ၏အသီးခ်ဳိပံုကို သိေစလို ၍ စိတ္အလွကို ႏႈတ္က ထုတ္ျပ
ေျပာဆိုလိုက္ေပမယ့္ ဉာဏ္နည္းတဲ့ဥပက ကဘုရားရွင္၏ ရုပ္အလွ အရြက္လွမွ်ကိုသာ ျမင္ၿပီးထြက္ခြါ သြားေလ၏။
တကယ္ေတာ့ ဘုရားရွင္က အရြက္လွ အသီးခ်ဳိေသာအပင္။
တစ္ခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားက မိမိ၏ အေန အစား အသြား စကားေျပာပံုတို႔ကို ၾကည့္ ၍ အထိုက္အေလ်ာက္ ၾကည္ညိဳၾက၏။ ရင္းႏွီးၾက၏။ ခင္မင္ၾက၏။
သူတို႔သည္ကား မိမိ၏ အရြက္လွမွ်ကိုသာ ျမင္ေနၾကသူမ်ားပင္။ အမွန္စင္စစ္ ဘမ်ဳိးဘိုးတူဆိုသလို အရြက္လွ အသီးခ်ဳိေသာ အဖဘုရားရွင္၏ အတုကို လိုက္၍ ေန၍ က်င္႔၍ သိ၍ မိမိမွာလည္း ခ်ဳိေသာ အသီးမ်ား အထိုက္အေလ်ာက္ သီးပြင့္ေနသည္ကိုေတာ့ မသိၾကပါေလ။
အပင္ႀကီးကား ခ်ဳိေသာအသီးမ်ား သီးေလၿပီ။ ဆြတ္ယူ၍ ခူးယူ၍ ေဝငွ၍ မေပးခဲ့လွ်င္ အခ်ိန္တန္ သဘာဝအရ ေျမသို႔ ေၾကြက်၍ ခ်ဳိေသာ အသီးမ်ား အလဟႆ ျဖစ္သြားၾကေပလိမ့္မည္။ ခူးယူ၍ ေဝငွေပးလိုက္လွ်င္ေတာ့ အမ်ားသူငွာ စားသံုးၿပီး ခ်ဳိျမေသာအရသာကို ခံစားရေပလိမ့္မည္။
မိမိသည္ကား တစ္ေန႔တစ္ျခား တိုး၍ တိုး၍ သာ အိုမင္းရင့္ေရာ္ လာေခ်၏။
ျပန္လည္၍ ႏုပ်ဳိဖို႔ကေတာ့ ဘယ္လိုနည္းႏွင့္မွ် မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။
တစ္ေန႔ တစ္ျခား ဝ၍ ဝ၍ ၊ ပြ၍ ပြ၍ သာ လာေလ၏။ ေရွ႕ေလွ်ာက္ ဝၿပီး ပြၿပီးလွ်င္ ပုပ္ဖို႔သာ ရွိခ်ိမ့္မည္။
ဒီသဘာဝအရ အို၍ နာ၍ ေသ၍ ဝ၍ ပြ၍ ပုပ္၍ ဘဝဇာတ္သိမ္းခ်ဳပ္ၿငိမ္း
သြားသည္ရွိေသာ္ မိမိသိထားေသာ အသီးခ်ဳိမ်ားကား ေျမသို႔က်၍ အလဟႆ ျဖစ္သြားရေပေတာ့မည္။
သို႔အတြက္ … ၁၃၇၄ ခုႏွစ္ ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ (၂) ရက္ ၊ တနလၤာေန႔တြင္ မိမိ၌ ရွိေသာ အသီးခ်ဳိမ်ားကို ေဝငွျဖန္႔ျဖဴးႏိုင္ရန္ ေကာင္းျမတ္ေသာ ဆႏၵအမွန္ျဖင့္ မိမိအေပၚ အထိုက္အေလ်ာက္ ၾကည္ညိဳရင္းစြဲရွိၾကေသာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ ေဒါက္တာစံေက်ာ္ အမွဴးရွိေသာ မိသားစုအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ ဦးလွဝင္း ၊ ဦးခင္စိန္ ၊ ေဒၚႏွင္းသန္႔ ၊ မသက္ ၊ မေအးမြန္ေအာင္ ၊ ကိုမင္းစိန္ စေသာ တရားသိျမင္ စိတ္ေကာင္းဝင္ၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္အမ်ား စုေပါင္း၍ ေက်းဇူးေမတၱာ မဂၤလာအသင္းေတာ္ ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ အသင္းေတာ္ တစ္ခု စတင္စုစည္း တည္ေထာင္လိုက္ၾကပါသည္။
အသင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ကေလးသူငယ္မ်ား လူေတာ္လူေကာင္းေလးေတြ
ျဖစ္လာၾကဖို႔၊လူလတ္ပိုင္းအရြယ္မ
ျဖစ္လာၾကဖို႔ ႏွင့္ လူႀကီးပိုင္း သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားပညာရွိသူေတာ္
ျဖစ္လာၾကၿပီး ေလာကသံသရာ ဆင္းရဲ ဒုကၡအေပါင္းမွ ျငိမ္းေအးစြာ လြတ္ေျမာက္သြားႏိုင္ၾကဖို႔ကို အဓိကဦးတည္ ရည္ရြယ္ပါ၏။
ခ်ဳိေသာအသီးမ်ားစားၿပီး ခ်ဳိေသာမ်ဳိးဗီဇမ်ား ျဖစ္ေပၚကာ ေလာကမွာ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးသားအတြက္ အက်ဳိးမ်ားေသာ လူသားမ်ားအျဖစ္
ျဖစ္ေပၚႏိုင္ၾကပါေစဟု ေမတၱာဆႏၵျပဳရင္း အသင္းတည္ေထာင္မႈစာတမ္းကို
ျဖန္႔ေဝလိုက္ရပါသည္။
ခါးတူးခ်ဥ္စပ္၍ အသံုးမဝင္ေသာ အဆိပ္ပင္မ်ားကိုကား လူအမ်ားက ခုတ္ပယ္၍ ရွင္းလင္းပစ္ၾကေလ၏။ အပယ္ခံ အပင္မ်ားပါေပ။ ထိုနည္းတူစြာ မေတာ္မေကာင္း အဆိပ္သင့္ လူမ်ားသည္ကား အပယ္ခံဘဝျဖင့္
ေအာက္က်ေနာက္က် လူအျဖစ္က ဆံုးရွံဳးရေလ၏။
သင္တို႔၏ သားသမီး ေျမးျမစ္မ်ား အပယ္ခံဘဝ ေအာက္က် ေနာက္က် လူ႕ဘဝမရွံဳးရေလေအာင္ သင္တို႔ကိုယ္တိုင္လည္း အပယ္ခံဘဝျဖင့္ အပါယ္မက် ရေလေအာင္ ေက်းဇူးေမတၱာ မဂၤလာအသင္းေတာ္သို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီး လူတကာအတြက္ လူရာဝင္ ခ်ဳိေသာအသီး ခ်ဳိေသာအပင္မ်ား
ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါဟု တိုက္တြန္းအမႈ ျပဳလိုက္ရပါသည္။
ဤ စာတမ္းကို သတိထား၍ ဖတ္ပါ။ ၾကိဳးစား၍ ဖတ္ပါ။ စိတ္ဝင္စားစြာဖတ္ပါ။
ဉာဏ္ျဖင့္ စဥ္းစားေဝဖန္၍ ဖတ္ပါ။
အရြက္လွကို ၾကည့္ရံုမွ်ႏွင့္ ဗိုက္မဝ အာဟာရမျဖစ္၊အသီးခ်ဳိကိုသံုးေဆာင
အာဟာရ ျဖစ္လိမ့္မည္။
သင္ ဉာဏ္ရွိလွ်င္ အရြက္လွကို ျမင္ရရံုမက အသီးခ်ဳိကိုပါ သံုးေဆာင္ရမည္။
ေရြးခ်ယ္မႈအပိုင္းက သင္တို႔တာဝန္ သင္တု႔ိသေဘာ။
လမ္းၫႊန္မႈအပိုင္းက ဘုရားရွင္ႏွင့္ ဘုရားနည္းတူ သားသံဃာေတာ္မ်ား၏ တာဝန္။ ။
အရွင္ေဇာတိက
ဓမၼပါရဂူ
